Ιστορία των Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων

Η δομή και η οργάνωση των μονάδων καταδρομών πέρασαν από πολλά στάδια μέχρι να καταλήξουν στη σημερινή μορφή:

Το 1955 συγκροτήθηκε η Σχολή Αλεξιπτωτιστών  και εγκαταστάθηκε στη παραλία Ασπροπύργου όπου λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Το 1956 μεταφέρθηκε το Κέντρο Εκπαίδευσης Μονάδων Καταδρομών από τη Βουλιαγμένη στην Ν. Πέραμο Αττικής (Μεγάλο Πεύκο και ονομάστηκε  Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ).
Το 1957 διαλύθηκαν η Διεύθυνση Δυνάμεων Καταδρομών στο ΓΕΣ και η Διοίκηση  Καταδρομών  στη Στρατιά και συγκροτήθηκε  η Διοίκηση  Καταδρομών στο ΓΕΣ , με αρμοδιότητες ταυτόχρονα και σχηματισμού ενός Τακτικού Επιτελείου Δυνάμεων Καταδρομών (ΤΕ/ΔΚ) ,με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Συγκροτήθηκε επίσης το Πειραματικό Κέντρο Μονάδων Καταδρομών στο στρατόπεδο Ασπροπύργου.
Το 1959 συγκροτήθηκε το Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ) στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών.
Το 1961 οργανώθηκε το Κέντρο Εκπαίδευσης Ορεινού Αγώνα – Χιονοδρόμων (ΚΕΟΑΧ)  στον Όλυμπο, αντί του Κέντρο Εκπαίδευσης Χιονοδρόμων στο Βέρμιο.
Το 1962 μετονομάστηκε το  ΤΕ/ΔΚ σε 1η Τακτική Διοίκηση Δυνάμεων Καταδρομών ( 1η ΤΔ/ΔΚ ).
Το 1963 αναδιοργανώθηκε η Σχολή Αλεξιπτωτιστών   σε Απόσπασμα  Αλεξιπτωτιστών  με ανάθεση σε αυτό πολεμικών αποστολών. Διαλύθηκε το  Κέντρο Εκπαίδευσης Καταδρομών του Γ’ ΣΣ και συγκροτήθηκε το  Κέντρο Εκπαίδευσης Ανορθόδοξου Πολέμου  (ΚΕΑΠ). Αναδιοργανώθηκε η Γ’ Μοίρα Καταδρομών σε  Γ’ Μοίρα Αμφίβιων  Καταδρομών ( Γ’ ΜΑΚ ).
Το 1965 συγκροτήθηκαν οι 1η και 2η Μοίρες  Αλεξιπτωτιστών  ( ΜΑΛ ), η 2η Τακτική Διοίκηση Καταδρομών ( 2η ΤΔ/ΔΚ ) και σε αυτή τέθηκαν υπό διοίκηση  οι δύο ΜΑΛ. Αναδιοργανώθηκε το 480 Τάγμα Διαβιβάσεων και το Απόσπασμα  Αλεξιπτωτιστών που ονομάστηκε και πάλι  Σχολή Αλεξιπτωτιστών.
Το 1967 μετονομάστηκε η  1η ΤΔ/ΔΚ σε 1ο Σύνταγμα Καταδρομών (1ο ΣΚΔ ) με τις Β’ , Γ’ και Ε’ Μοίρες Καταδρομών και η 2η ΤΔ/ΔΚ σε 2ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών ( 2ο ΣΑΛ ) με τις 1η και 2η ΜΑΛ.
Το 1968 συγκροτήθηκε η Α’ Μοίρα Αμφίβιων  Καταδρομών ( Α’ ΜΑΚ ) υπό τη Διοίκηση Καταδρομών ( ΔΚΔ ).
Το 1976 εντάχθηκε  στη ΔΚΔ το 32ο Σύνταγμα Πεζοναυτών.
Το 1978 διαχωρίστηκε η ΔΚΔ σε  Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων  ( ΔΕΔ ) στο ΓΕΣ και σε  3η Μεραρχία Ειδικών Δυνάμεων  ( ΙΙΙ ΜΕΔ) με ταυτόχρονη μετονομασία όλων των συγκροτημάτων και μονάδων σε  «ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ».
Το 1988 διαλύθηκε η ΙΙΙ ΜΕΔ και συγκροτήθηκαν η 32 Ταξιαρχία Πεζοναυτών ( 32 ΤΑΞΠ/Ν ) και το 13ο Σύνταγμα Αμφίβιων  Καταδρομών ( 13ο ΣΑΚ ) με τις δυο ΜΑΚ , Α’ και  Γ’.
Το 1997 συγκροτήθηκε η Ζ’ Μοίρα Αμφίβιων  Καταδρομών ( Ζ’ ΜΑΚ ) ως δύναμη άμεσης επέμβασης, και το ΕΤΑ αποσπάστηκε από τη  Σχολή Αλεξιπτωτιστών και εντάχθηκε  στο 13ο ΣΑΚ.
Το 1998 το σύνολο των μονάδων των Ειδικών Δυνάμεων υπήχθη στο  Β’ ΣΣ ως μέρος της Δύναμης  Ταχείας Επέμβασης ( ΔΤΕ )
Το 2001 το 13ο ΣΑΚ αναδιοργανώθηκε σε Ταξιαρχία Ειδικών Επιχειρήσεων και ονομάσθηκε σε  Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων  ( 13η ΔΕΕ ).

4ο Ειδικό Τμήμα Εθνοφυλακής (ΕΤΕΘ)

Το 4ο Ε.Τ.ΕΘ. (Ειδικό Τμήμα Εθνοφυλακής) βρίσκεται στο Καρλόβασι της Σάμου. Είναι στο στρατόπεδο του 79ΤΜΧΕΘ (79ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής). Εκεί είναι η έδρα της Θ’ ΜΑΚ (Μοίρα Αμφίβιων Καταδρομών).

Το έμβλημα της Θ’ ΜΑΚ είναι αυτό των Δυνάμεων Καταδρομών αλλά με τον Ποσειδώνα, το θεό της στεριάς και της θάλασσας να ρίχνει το δόρυ του πάνω από ένα σκάφος ανορθόδοξου πολέμου (ΣΑΠ).

4η Μεραρχία Πεζικού

Η Μεραρχία  συγκροτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1912, με έδρα το Ναύπλιο. Οι πρώτες οργανικές Μονάδες του ήταν τα 4^ο, 8^ο, 9^ο και 11^Ο Συντάγματα Πεζικού.

Στο πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο, με διοικητή τον υποστράτηγο Μοσχόπουλο, αποτέλεσε Σχηματισμό της Στρατιάς Θεσσαλίας, με συνολική δύναμη 10.500 ανδρών. Η νίκη στο Σαραντάπορο και στα Γιαννιτσά  οδήγησε στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και επέτρεψε στη Στρατιά Θεσσαλίας να ασχοληθεί με την εκκαθάριση της Δ. Μακεδονίας από τις τουρκικές δυνάμεις. Η Μεραρχία έφτασε στην Έδεσσα στις 2 Νοεμβρίου και κατέλαβε τη Φλώρινα, εξέλιξη που  σηματοδότησε την  οριστική εκτόπιση των Τούρκων από την Κεντρική και Δυτική Μακεδονία. Στις 20 Δεκεμβρίου και ως Σχηματισμός πλέον της Στρατιάς Ηπείρου συμμετείχε στην εκπόρθηση του Μπιζανίου, στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων, και στη σταδιακή  εκκαθάριση της Ηπείρου, μέχρι την Χειμάρα, το Αργυρόκαστρο και την Κορυτσά.

Κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο συμμετείχε στη μάχη Κιλκίς – Λαχανά. Στις 20 Σεπτεμβρίου μετακινήθηκε στο Σιδηρόκαστρο και επέστρεψε στο Ναύπλιο στις 20 Νοεμβρίου 1913.

Στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο η Μεραρχία συγκροτούταν από τα  8^ο , 11^ο και 35^ο Σύνταγμα Πεζικού, με διοικητή το Συνταγματάρχη (ΠΒ) Νικόλαο Βλαχόπουλο. Αναχώρησε για το μέτωπο στις 29 Ιουλίου 1918, όπου αποτέλεσε οργανικό Σχηματισμό της  1^ης Ομάδας Μεραρχιών της Στρατιάς Ανατολής. Έλαβε  μέρος στη γενική επίθεση των Συμμάχων στις 1 Σεπτεμβρίου 1918 που οδήγησε στην πλήρη κατίσχυση των  συμμαχικών όπλων.  Στις 2 Νοεμβρίου ετέθη στη διάθεση του ελληνικού στρατηγείου και μετακινήθηκε νότια στην περιοχή της Αξιούπολης, υπαγόμενη ξανά στο Β΄ ΣΣ.

Τον Απρίλιο του 1921, η Μεραρχία μεταφέρθηκε στη Σμύρνη για να ενισχύσει τη Στρατιά Μικράς Ασίας, συγκροτώντας μαζί με την ΧΙΙ ΜΠ το Νότιο Συγκρότημα Μεραρχιών. Στις 30 Ιουνίου 1921 η Μεραρχία κατέλαβε το Αφιόν Καραχισάρ.

2ο ΤΕΑΣ

Το 2ο ΤΕΑΣ (Tάγμα Ελικοπτέρων Αεροπορίας Στρατού) συγκροτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1977 στο στρατόπεδο «ΚΥΡΙΑΚΟΓΚΟΝΑ» στη Νέα Ιωνία Μαγνησίας. Από τις 31 Αυγούστου 1978 έως και σήμερα βρίσκεται στο αεροδρόμιο Πάχης Μεγάρων, στο στρατόπεδο «ΔΕΛΑΠΟΡΤΑ» και υπάγεται στη Διεύθυνση Αεροπορίας Στρατού (ΔΑΣ).

Το 2ο ΤΕΑΣ έχει στο δυναμικό του ελικόπτερα των παρακάτω τύπων.

• CH-47C Chinook
• UH-1H Huey
• ΝΗ-90

 

Στο έμβλημα του βλέπουμε δύο ελικόπτερα (Ε/Π) τύπου UH-1H Huey με φόντο το χάρτη της Ελλάδας που συμβολίζει την εμβέλεια των δυνατοτήτων του τάγματος και από πάνω βλέπουμε τις πτέρυγες της Αεροπορίας Στρατού.

 

Το παλαιότερο έμβλημα του 2ου ΤΕΑΣ πάνω δεξιά απεικονίζει το έμβλημα της Πολεμικής Αεροπορίας.

 

 

 

Α’ ΜΑΚ

Η Α’ ΜΑΚ (Α’ Μοίρα Αμφίβιων Καταδρομών) έχει έδρα στον Κάλαθο Ρόδου και υπάγεται στο 6 ΕΤΕΘ (Ειδικό Τμήμα Εθνοφυλακής). Λόγω της θέσης και της αποστολής της στο Αιγαίο Πέλαγος είναι μία από τις πιο σημαντικές μονάδες στην άμυνα της χώρας.

Το 1974 η Α’ ΜΚ (Μοίρα Καταδρομών) της Ρόδου αναδιοργανώθηκε σε Α’ ΜΑΚ με μεγάλη αλλάγη του επιχειρησιακού της ρόλου. Έτσι στη μοίρα συγκροτήθηκε Λόχος Πλωτών Μέσων με ταχύπλοες ελαστικές πνευστές λέμβους και ταχύπλοα πλαστικά σκάφη τύπου Lambro 17 και Lambro 24. Το 1992 η μοίρα αντικατέστησε τα παλαιά ταχύπλοα με σύγχρονα πλευστά και σταθερού κελύφους πλωτά μέσα τύπου ΜΑGNA όπως αυτό της επόμενης φωτογραφίας.

Η Α’ ΜΑΚ έχει το μεγαλύτερο αριθμό απωλειών από συμμετοχές σε μάχες από όλες τις μονάδες Ειδικών Δυνάμεων της Ελλάδας. Συχνά έτσι στην Α’ ΜΑΚ τελούνται ημέρες μνήμης των πεσόντων καταδρομέων.

Το μνημείο πεσόντων της Α’ ΜΑΚ

Τέλος, ανεπίσημα, από την ημέρα ίδρυσης της Α’ ΜΑΚ το 1974 το έμβλημα της μονάδας είναι μία παραλλαγή του εμβλήματος των Δυνάμεων Καταδρομών. Λόγω της αμφίβιας ιδιότητας της μοίρας προστέθηκε στο έμβλημα των Δυνάμεων Καταδρομών ένας λευκόφαιος καρχαρίας που κρατά στο στόμα του ένα αναμμένο δυναμίτη.